Gedreven door eigenbelang, afgunst en de hunkering naar rijkdom en onafhankelijkheid, zien we de persoonlijke strijd om positie en geluk en zijn personages tot elkaar veroordeeld. De enige die vrij lijkt te zijn van aardse geneugten is de dementerende weduwe Martine De Smet – Theunis.
In een vernuftig bedacht decor krijgen we woordelijke doorkijkjes en bestaan geluk, gezondheid en geldgedrevenheid letterlijk naast elkaar. Pensaert noemt zijn geestvrucht een hospital-sitcom-thriller waarvan wij overigens vinden dat de term tragikomedie zeker niet misstaat.
Maxim Pensaert weet met fluwelen pen de gevoeligheden van het leven aan te scherpen. Gevat en geestig, puntig en raak zet hij grote begrippen als geluk en gezondheid naast geld en gedrevenheid. Hij benadert de thematieken filosofisch en poëtisch en geeft ons in wezen een kijk in ons eigen handelen in een wereld die draait om economie. Wat een geluk hebben we toch… Mocht je Maxim Pensaert nog niet kennen, weet dan dat dit een pseudoniem is van Peter van Aar
